روغن هیدرولیک

مقاله کامل در مورد روغن هیدرولیک

مقدمه ای بر روغن هیدرولیک:

روغن هیدرولیک، که به آن سیال هیدرولیک نیز گفته می شود، یک سیال غیرقابل تراکم است که برای انتقال نیرو در ماشین آلات و تجهیزات هیدرولیکی استفاده می شود. این ماده به عنوان یک محیط انتقال انرژی یا انتقال قدرت، روان کننده، خنک کننده و درزگیر عمل می کند. در حالی که اصطلاحات سیال هیدرولیک و روغن هیدرولیک اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، روغن هیدرولیک معمولاً به طور خاص به سیالات مبتنی بر روغن معدنی اشاره دارد. نقش چندگانه روغن هیدرولیک بر اهمیت آن فراتر از انتقال صرف قدرت تأکید می کند. طراحی و نگهداری مؤثر سیستم هیدرولیک باید این نقش های متنوع را در نظر بگیرد تا از عملکرد و طول عمر بهینه اطمینان حاصل شود. خرابی در یک حوزه (به عنوان مثال، روانکاری ضعیف ناشی از روغن نامناسب) می تواند منجر به مشکلات زنجیره ای شود و در نهایت منجر به ناکارآمدی یا آسیب گسترده تر سیستم شود.

سیستم های هیدرولیک بر اصل غیرقابل تراکم بودن سیالات برای انتقال نیرو از یک نقطه به نقطه دیگر متکی هستند. فشار اعمال شده به سیال در یک فضای محصور بدون کاهش در تمام جهات منتقل می شود. این اصل امکان تقویت نیرو و کنترل دقیق حرکت مکانیکی را فراهم می کند. درک این اصل اساسی برای عیب یابی مسائل سیستم هیدرولیک بسیار مهم است. تراکم پذیری، حتی اگر جزئی باشد، می تواند منجر به کاهش عملکرد، به ویژه در کاربردهای با دقت بالا شود. هرگونه تراکم پذیری مشهود در یک سیستم می تواند نشان دهنده وجود هوا یا سایر آلاینده ها باشد که مستقیماً بر کارایی انتقال قدرت تأثیر می گذارد.

انواع روغن های هیدرولیک:

روغن های هیدرولیک معدنی:

• ترکیب و خصوصیات: روغن های هیدرولیک معدنی از اجزای نفت خام تصفیه شده به دست می آیند و اغلب با مواد افزودنی تقویت می شوند. آنها می توانند با حلال تصفیه شده یا هیدروکراک شده باشند.
• کاربردها: به طور گسترده در ماشین آلات صنعتی، تجهیزات متحرک، سیستم های خودرو و کاربردهای عمومی استفاده می شود. به دلیل در دسترس بودن و سهولت تولید، در تجهیزات ساختمانی، جنگلداری و کشاورزی رایج هستند.
• مزایا: مقرون به صرفه و به راحتی در دسترس هستند. خواص روانکاری خوبی را ارائه می دهند.
• معایب: قابل اشتعال هستند. در مقایسه با روغن های سنتتیک، عملکرد محدودی در دماهای شدید و فشارهای بالا دارند. در دماهای بالا بیشتر مستعد اکسیداسیون و تشکیل رسوب هستند.
• دیدگاه: مقرون به صرفه بودن و در دسترس بودن گسترده روغن های معدنی آنها را به یک انتخاب اساسی تبدیل می کند، اما محدودیت های آنها در شرایط سخت نیاز به بررسی دقیق محیط های عملیاتی دارد. در حالی که روغن های معدنی به دلیل مزایای اقتصادی یک انتخاب رایج هستند، قطعات به طور مداوم به نقاط ضعف آنها در دماهای شدید و فشار اشاره می کنند. این نشان می دهد که در حالی که برای بسیاری از کاربردها مناسب است، تکیه صرفاً بر هزینه ممکن است منجر به سایش یا خرابی زودرس تجهیزات در سناریوهای سخت تر شود.

روغن های هیدرولیک سنتتیک:

• ترکیب و خصوصیات: روغن های پایه مهندسی شده شیمیایی مانند پلی آلفائولفین ها (PAO)، استرها و پلی گلیکول ها (PAG) با مواد افزودنی سفارشی. خواص فیزیکی برتری را ارائه می دهند.
• کاربردها: ایده آل برای ماشین آلات کار در دماهای بسیار بالا یا پایین، فشارهای بالا و کاربردهای حیاتی مانند تجهیزات هوافضا و صنعتی با عملکرد بالا. برخی از PAG ها به دلیل مقاومت در برابر رقیق شدن هیدروکربن، در کمپرسورهای گاز طبیعی استفاده می شوند.
• مزایا: شاخص ویسکوزیته بالا، پایداری حرارتی و اکسیداسیون عالی، دامنه دمای کارکرد وسیع تر، روانکاری بهتر در برخی موارد. بسته به نوع (به عنوان مثال، استرهای سنتتیک) می توانند قابلیت تجزیه بیولوژیکی را ارائه دهند.
• معایب: هزینه بالاتر در مقایسه با روغن های معدنی. ناسازگاری بالقوه با برخی از مواد درزگیر، رنگ ها و چسب ها (به ویژه استرهای فسفات). برخی از انواع مانند PAG ها با روغن های معدنی سازگار نیستند.
• دیدگاه: روغن های سنتتیک مزایای عملکرد قابل توجهی را در کاربردهای سخت ارائه می دهند و هزینه بالاتر خود را از طریق افزایش طول عمر تجهیزات و کاهش زمان خرابی توجیه می کنند. با این حال، توجه دقیق به سازگاری با مواد سیستم بسیار مهم است. قطعات بر عملکرد برتر روغن های سنتتیک در شرایط سخت تأکید می کنند. این نشان دهنده یک مصالحه بین هزینه اولیه و مزایای عملیاتی بلندمدت است. ذکر مسائل مربوط به ناسازگاری به این معنی است که درک کامل اجزای سیستم هیدرولیک قبل از انتخاب روغن سنتتیک ضروری است.

روغن های هیدرولیک مقاوم در برابر آتش:

• انواع: سیالات آب-گلیکول، امولسیون های آب در روغن، استرهای فسفات، استرهای پلیول. سیالات با محتوای آب بالا (HFCF) نیز ذکر شده است.
• کاربردها: عمدتاً در محیط های با خطر آتش سوزی بالا مانند معادن، کارخانه های فولاد، ریخته گری و هواپیمایی استفاده می شود.
• مزایا: کاهش قابل توجه اشتعال پذیری، افزایش ایمنی. انواع مبتنی بر آب اتلاف حرارت خوبی را ارائه می دهند. برخی از انواع سنتتیک در دماهای بالاتر به خوبی کار می کنند.
• معایب: به طور کلی خواص روانکاری کمتری در مقایسه با روغن های معدنی یا سنتتیک دارند. سیالات مبتنی بر آب می توانند دامنه دمای محدودی داشته باشند و ممکن است باعث خوردگی شوند. استرهای فسفات می توانند با برخی از مواد ناسازگار باشند و شاخص ویسکوزیته پایینی دارند. سیالات آب-گلیکول می توانند با برخی از فلزات واکنش نشان دهند. ممکن است نیاز به نظارت دقیق بر میزان آب داشته باشند.
• دیدگاه: روغن های هیدرولیک مقاوم در برابر آتش ایمنی را بر روانکاری بهینه در برخی موارد اولویت می دهند. انتخاب نوع به شدت به خطر آتش سوزی خاص و شرایط عملیاتی، با مصالحه در عملکرد و سازگاری مواد بستگی دارد. تنوع سیالات مقاوم در برابر آتش نشان می دهد که هیچ راه حل واحدی برای همه سناریوها وجود ندارد. کاربر باید سطح خطر آتش سوزی را در مقابل معایب احتمالی در روانکاری، محدوده دما و سازگاری مواد بسنجد.

روغن های هیدرولیک با پایه گیاهی:

• انواع: روغن های گیاهی (کلزا، سویا، آفتابگردان)، استرهای سنتتیک، پلی گلیکول ها.
• کاربردها: در مناطق حساس به محیط زیست مانند کشاورزی، جنگلداری و عملیات دریایی که نشت می تواند باعث آلودگی شود استفاده می شود. به دلیل مقررات زیست محیطی به طور فزاینده ای مورد توجه قرار می گیرند.
• مزایا: تجزیه پذیر و غیر سمی، به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی. روغن های گیاهی می توانند نقاط اشتعال و احتراق بالاتری داشته باشند و روانکاری برتری را ارائه دهند. استرهای سنتتیک پایداری بهتری را ارائه می دهند.
• معایب: به طور کلی مقاومت اکسیداسیون ضعیف تری در مقایسه با روغن های معدنی دارند و منجر به تشکیل ژل می شوند. رفتار دمای پایین تری با نقاط ریزش بالاتر دارند. می توانند گران تر باشند. ممکن است طول عمر سیال کمتری داشته باشند. ناسازگاری بالقوه با روغن های معدنی و برخی از سیالات سنتتیک. حساسیت به دما می تواند برای سیالات مبتنی بر روغن گیاهی مشکل ساز باشد.
• دیدگاه: روغن های هیدرولیک با پایه گیاهی نشان دهنده یک روند رو به رشد به سوی پایداری هستند، اما مشخصات عملکرد آنها، به ویژه در مورد دما و پایداری اکسیداسیون، نیاز به ارزیابی دقیق برای کاربردهای خاص دارد. تأکید روزافزون بر مسئولیت زیست محیطی، پذیرش روغن های با پایه گیاهی را افزایش می دهد. با این حال، قطعات مصالحه های عملکردی بالقوه را در مقایسه با روغن های سنتی برجسته می کنند و نشان می دهند که کاربران باید نگرانی های زیست محیطی را با الزامات عملیاتی متعادل کنند.

خواص کلیدی روغن هیدرولیک:

• ویسکوزیته:
  • تعریف و اهمیت برای روانکاری و انتقال قدرت: ویسکوزیته میزان مقاومت یک سیال در برابر جریان است که برای ایجاد یک لایه روانکاری و انتقال کارآمد نیرو بسیار مهم است. ویسکوزیته نادرست می تواند منجر به افزایش سایش، نشتی و کاهش کارایی شود.
  • شاخص ویسکوزیته (VI) و اهمیت آن: VI میزان تغییر ویسکوزیته با دما را اندازه گیری می کند؛ VI بالا نشان دهنده ویسکوزیته پایدارتر در محدوده دمای وسیع تری است. سیالات با VI بالا برای سیستم هایی با دمای کارکرد متغیر ترجیح داده می شوند و عملکرد استارت سرد بهتر و محافظت در برابر سایش در دماهای بالا را ارائه می دهند. روغن های هیدرولیک چند درجه از بهبود دهنده های VI استفاده می کنند.
  • درجه های ویسکوزیته ISO (VG) و کاربردهای آنها: سیستم ISO VG روغن ها را بر اساس ویسکوزیته سینماتیک در دمای 40 درجه سانتیگراد طبقه بندی می کند. درجه های رایج از ISO VG 15 تا ISO VG 100 متغیر است و کاربردها به ضخامت مورد نیاز و شرایط عملیاتی بستگی دارد. درجه های ویسکوزیته پایین تر (به عنوان مثال، ISO 32) برای دماهای پایین تر مناسب هستند، در حالی که درجه های بالاتر (به عنوان مثال، ISO 68، ISO 100) برای دماهای بالاتر و بارهای سنگین تر استفاده می شوند. سازندگان پمپ اغلب توصیه های ویسکوزیته را ارائه می دهند.
  • دیدگاه: ویسکوزیته مهمترین خاصیت برای انتخاب روغن هیدرولیک است و درجه مناسب باید بر اساس دمای کارکرد، فشار سیستم و نوع پمپ انتخاب شود تا از روانکاری و کارایی بهینه اطمینان حاصل شود. شاخص ویسکوزیته برای سیستم هایی که تغییرات دما را تجربه می کنند به همان اندازه مهم است. قطعات به طور مداوم بر اهمیت ویسکوزیته تأکید می کنند. اطلاعات دقیق در مورد درجه های VI و ISO VG، همراه با توصیه های خاص پمپ، بر نیاز به تطابق دقیق بین ویژگی های ویسکوزیته روغن و خواسته های عملیاتی سیستم هیدرولیک تأکید می کند.

جدول 1: درجه های ویسکوزیته ISO رایج و کاربردهای معمول

**دلیل برای جدول 1:** این جدول یک مرجع سریع برای کاربران فراهم می کند تا کاربردهای کلی درجه های مختلف ویسکوزیته ISO را درک کنند، که مستقیماً به یک جنبه کلیدی از انتخاب روغن هیدرولیک که در درخواست اولیه ذکر شده است می پردازد. این اطلاعات از چندین قطعه برای ارائه یک راهنمای عملی جمع آوری می کند.

• سایر خواص مهم:
  • تراکم پذیری: تراکم پذیری کم برای انتقال کارآمد نیرو در سیستم های هیدروستاتیک ضروری است. تراکم پذیری بالا می تواند منجر به مشکلات عملکرد شود.
  • پایداری اکسیداسیون: مقاومت در برابر اکسیداسیون از تخریب روغن، تشکیل لجن و وارنیش و تجمع اسید جلوگیری می کند و عمر روغن را افزایش می دهد. توسط دماهای بالا، آب و کاتالیزورها تسریع می شود. از مواد افزودنی آنتی اکسیدان برای افزایش این خاصیت استفاده می شود.
  • پایداری حرارتی: توانایی حفظ خواص در محدوده وسیعی از دماهای کارکرد، برای جلوگیری از تخریب ویسکوزیته و اطمینان از عملکرد قابل اعتماد بسیار مهم است. برای کاربردهای با دمای شدید مهم است.
  • پایداری هیدرولیتیک: مقاومت در برابر تخریب شیمیایی در حضور آب، جلوگیری از تشکیل اسیدهای خورنده و نمک های نامحلول که می توانند به سیستم آسیب برسانند.
  • چگالی: بر کنترل آلودگی با تأثیر بر تعلیق و حذف آلاینده ها تأثیر می گذارد. چگالی بالاتر می تواند به تمیز کردن آسان تر کمک کند.
  • نقطه ریزش و نقطه اشتعال: نقطه ریزش کمترین دمایی است که روغن در آن جریان خواهد داشت، برای شرایط استارت سرد مهم است. نقطه اشتعال کمترین دمایی است که بخارات در آن مشتعل می شوند و نشان دهنده ایمنی در برابر آتش است ¹. نقطه احتراق دمایی است که در آن احتراق پایدار رخ می دهد.
  • دیدگاه: علاوه بر ویسکوزیته، خواص متعدد دیگری نیز به عملکرد کلی و طول عمر روغن هیدرولیک کمک می کنند. درک این خواص امکان انتخاب دقیق تر بر اساس خواسته های خاص کاربرد و عوامل محیطی را فراهم می کند. قطعات جزئیات مربوط به خواص شیمیایی و فیزیکی مختلف را ارائه می دهند. شناخت نحوه تأثیرگذاری هر خاصیت بر رفتار روغن در شرایط مختلف (به عنوان مثال، پایداری اکسیداسیون در دماهای بالا، نقطه ریزش در محیط های سرد) برای تصمیم گیری آگاهانه بسیار مهم است.

مواد افزودنی در روغن هیدرولیک:

• مواد افزودنی ضد سایش (ZDDP و گزینه های بدون روی): اصطکاک و سایش بین سطوح فلزی متحرک را کاهش می دهند و عمر قطعات را افزایش می دهند. دی آلکیل دی تیو فسفات روی (ZDDP) یک عامل ضد سایش رایج و مقرون به صرفه است. جایگزین های بدون روی برای کاربردهای خاص یا نگرانی های زیست محیطی در دسترس هستند.
• آنتی اکسیدان ها: از روند اکسیداسیون جلوگیری می کنند یا آن را کند می کنند، از تشکیل لجن و وارنیش جلوگیری می کنند و عمر سرویس روغن را افزایش می دهند. انواع رایج شامل فنول های آلکیله شده با ممانعت و دی آریل آمین های آلکیله شده است.
• مواد افزودنی ضد خوردگی و ضد زنگ: از قطعات فلزی در برابر زنگ زدگی و خوردگی ناشی از رطوبت و سایر آلاینده ها محافظت می کنند. برای حفظ یکپارچگی سیستم ضروری است.
• عوامل ضد کف: کف ناشی از ورود هوا را کاهش می دهند یا از آن جلوگیری می کنند و از روانکاری مناسب اطمینان حاصل می کنند و از کاویتاسیون جلوگیری می کنند. عوامل رایج شامل متیل سیلیکون و پلی متاکریلات است.
• بهبود دهنده های شاخص ویسکوزیته: مواد افزودنی پلیمری که به حفظ ویسکوزیته در محدوده دمایی وسیع تری کمک می کنند و عملکرد استارت سرد و عملکرد در دمای بالا را بهبود می بخشند. گاهی اوقات می توانند بر خواص جداسازی هوا تأثیر منفی بگذارند.
• ضد امولسیون ها: به جدا شدن آب از روغن کمک می کنند و امکان تخلیه آسان تر را فراهم می کنند و از زنگ زدگی، خوردگی و تشکیل لجن جلوگیری می کنند.
• مواد شوینده و پراکنده کننده: سیستم را تمیز نگه می دارند و با امولسیون کردن آب و پراکنده کردن آلاینده هایی مانند وارنیش و لجن، از رسوبات جلوگیری می کنند. روغن های شوینده آب را امولسیون می کنند، در حالی که پراکنده کننده ها آلاینده ها را معلق نگه می دارند.
• دیدگاه: مواد افزودنی برای افزایش عملکرد روغن پایه و ارائه محافظت خاص در برابر سایش، تخریب و آلودگی بسیار مهم هستند. انتخاب و غلظت مواد افزودنی متناسب با خواسته های سیستم های هیدرولیک مختلف و شرایط عملیاتی است. آرایه گسترده ای از مواد افزودنی ذکر شده در قطعات نشان دهنده پیچیدگی فرمولاسیون روغن هیدرولیک است. هر ماده افزودنی هدف خاصی را دنبال می کند و اثرات هم افزایی آنها به عملکرد کلی و طول عمر روغن و سیستم هیدرولیک کمک می کند.

نحوه انتخاب روغن هیدرولیک مناسب:

• در نظر گرفتن نوع پمپ هیدرولیک (پره ای، پیستونی، دنده ای): طراحی های مختلف پمپ الزامات و تحمل های ویسکوزیته خاصی دارند. پمپ های پره ای معمولاً به محدوده ویسکوزیته 14-160 سانتی استوک، پمپ های پیستونی 15-160 سانتی استوک و پمپ های دنده ای می توانند به طور گسترده ای متفاوت باشند.
• الزامات دما و فشار کارکرد: دماهای شدید نیاز به روغن هایی با VI بالا و پایداری حرارتی دارند. سیستم های با فشار بالا به طور کلی به روغن های با ویسکوزیته بالاتر برای حفظ یک لایه روانکاری مناسب و به حداقل رساندن نشتی داخلی نیاز دارند.
• شرایط و مقررات محیطی: مناطق حساس به محیط زیست ممکن است نیاز به سیالات تجزیه پذیر داشته باشند. محیط های مستعد آتش سوزی نیاز به سیالات مقاوم در برابر آتش دارند.
• سازگاری با قطعات سیستم (درزگیرها، شیلنگ ها): برخی از روغن های سنتتیک می توانند با مواد درزگیر خاص ناسازگار باشند. باید با نمودارهای سازگاری سازندگان روان کننده مشورت شود.
• توصیه های OEM و استانداردهای صنعت (ISO 11158، ISO 6743): توصیه های سازنده اصلی تجهیزات (OEM) همیشه باید در نظر گرفته شود و اغلب برای اهداف گارانتی اولویت دارد. استانداردهای ISO (ISO 11158 برای روغن های معدنی، ISO 6743-4 برای طبقه بندی روغن هیدرولیک) حداقل الزامات و طبقه بندی های مختلف انواع سیالات هیدرولیک را ارائه می دهند. استانداردهای DIN نیز مرتبط هستند.
• دیدگاه: انتخاب روغن هیدرولیک مناسب یک تصمیم چند وجهی است که نیاز به بررسی دقیق سیستم هیدرولیک خاص، محیط عملیاتی آن و هرگونه استاندارد یا توصیه های سازنده مربوطه دارد. عدم تطابق می تواند منجر به مشکلات عملکرد قابل توجه و آسیب به تجهیزات شود. عوامل متعددی که در قطعات ذکر شده اند تأکید می کنند که انتخاب روغن هیدرولیک یک فرآیند یک اندازه برای همه نیست. مهندسان و متخصصان تعمیر و نگهداری باید یک رویکرد جامع را اتخاذ کنند و تمام جنبه های کاربرد را برای تصمیم گیری آگاهانه در نظر بگیرند.

دستورالعمل های نگهداری روغن هیدرولیک:

• فواصل تعویض روغن توصیه شده: فواصل بسته به نوع روغن، شرایط عملیاتی و توصیه های سازنده متفاوت است. فواصل معمول برای روغن های معدنی 1000 تا 3000 ساعت است، اما روغن های سنتتیک می توانند بیشتر دوام بیاورند. شرایط عملیاتی سخت (دماهای بالا، آلودگی) ممکن است نیاز به تعویض مکرر داشته باشد. تجزیه و تحلیل روغن می تواند به تعیین فواصل تعویض بهینه کمک کند.
• روش های نمونه برداری روغن و تجزیه و تحلیل: نمونه برداری و تجزیه و تحلیل منظم می تواند آلودگی، سایش و تخریب روغن را تشخیص دهد و امکان نگهداری پیشگیرانه را فراهم کند. نمونه ها باید از مناطق متلاطم سیستم در حالی که تجهیزات در دمای کارکرد معمولی کار می کنند گرفته شوند. تکنیک های نمونه برداری مناسب برای جلوگیری از ورود آلاینده ها بسیار مهم است. تجزیه و تحلیل می تواند شامل بررسی ویسکوزیته، میزان آب، شمارش ذرات، عدد اسیدی و فلزات سایش باشد.
• تشخیص مشکلات رایج:
  • آلودگی: آلاینده های رایج شامل ذرات (گرد و غبار، ذرات سایش)، آب (تراکم، نشتی)، هوا (به دام افتادن، کاویتاسیون) و محصولات تخریب شیمیایی (وارنیش، لجن) هستند. آلاینده ها می توانند از نقاط مختلف وارد شوند، از جمله در هنگام افزودن سیال، سایش قطعات و ورود محیطی. آلودگی منجر به کاهش کارایی، افزایش سایش، چسبیدن قطعات، گرم شدن بیش از حد و خرابی احتمالی سیستم می شود. استفاده از فیلترهای با کیفیت بالا و تعویض منظم آنها برای حذف آلاینده ها ضروری است. کارتریج های فیلتر می توانند برای فیلتراسیون خارج از خط و انتقال سیال استفاده شوند. جابجایی و ذخیره سازی مناسب سیال برای جلوگیری از آلودگی در طول نگهداری بسیار مهم است ⁵⁶. مخازن مهر و موم شده و فیلترهای تنفسی به حداقل رساندن آلودگی محیطی کمک می کنند. در موارد آلودگی شدید ممکن است نیاز به شستشوی منظم سیستم باشد. استاندارد ISO 4406 میزان آلودگی ذرات را در سیال هیدرولیک اندازه گیری می کند. تمیزی با استفاده از یک کد سه رقمی نشان داده می شود که نشان دهنده تعداد ذرات در اندازه های مختلف میکرون است. روغن جدید اغلب برای استفاده فوری به اندازه کافی تمیز نیست و ممکن است نیاز به فیلتراسیون داشته باشد. سیستم های هیدرولیک مختلف بر اساس حساسیت خود الزامات تمیزی متفاوتی دارند.
  • گرم شدن بیش از حد: ناشی از ناکارآمدی، بار حرارتی بیش از حد (به عنوان مثال، نشتی داخلی، افت فشار بالا)، خنک کننده ناکافی یا ویسکوزیته نادرست سیال است. راه حل ها شامل کاهش بار حرارتی (تعمیر نشتی، بهینه سازی طراحی سیستم)، افزایش اتلاف حرارت (بهبود سیستم خنک کننده) و اطمینان از ویسکوزیته مناسب روغن است. کارکرد بالاتر از دماهای توصیه شده به درزگیرها آسیب می رساند و تخریب روغن را تسریع می کند.
  • کف کردن: ناشی از ورود هوا به دلیل سطح سیال پایین، نشتی در خطوط مکش، تخلیه نادرست، آلودگی (آب، جامدات، گریس، سیال نادرست)، کاهش مواد افزودنی ضد کف یا مشکلات مکانیکی ناشی از هوادهی بیش از حد است. راه حل ها شامل حفظ سطح مناسب سیال، رفع نشتی، اطمینان از تخلیه مناسب سیستم، حذف منابع آلودگی، استفاده از مواد افزودنی ضد کف مناسب و رفع مشکلات مکانیکی است. کف کردن می تواند روانکاری را کاهش دهد، دمای روغن را افزایش دهد و عملکرد سیستم را کاهش دهد.
• دیدگاه: نگهداری پیشگیرانه، از جمله تعویض منظم روغن، نمونه برداری و تجزیه و تحلیل و کنترل دقیق آلودگی، برای به حداکثر رساندن طول عمر و عملکرد سیستم های هیدرولیک حیاتی است. درک استانداردهای تمیزی ISO به تعیین و نظارت بر اهداف آلودگی کمک می کند. اطلاعات دقیق در مورد شیوه های نگهداری بر اهمیت یک رویکرد پیشگیرانه تأکید می کند. قطعات اثرات مضر آلودگی و مزایای نظارت و فیلتراسیون مداوم را برجسته می کنند. ذکر استانداردهای ISO یک معیار قابل اعتماد برای ارزیابی و حفظ تمیزی روغن فراهم می کند. تشخیص علل رایج گرم شدن بیش از حد و کف کردن برای عیب یابی موثر ضروری است. اجرای اقدامات پیشگیرانه در طول طراحی و نگهداری سیستم می تواند به طور قابل توجهی بروز این مسائل را کاهش دهد.

برندهای معروف تولید کننده روغن هیدرولیک:

• بررسی تولیدکنندگان کلیدی: والوولین، شل، موبیل، کلابر لوبریکیشن، کاسترول، Q8 لوبریکنتس، توتال لوبریکنتس، فوکس لوبریکنتس، شورون، فیلیپس 66.
• خطوط تولید و تخصص ها: بسیاری از برندها طیف گسترده ای از روغن های هیدرولیک، از جمله گزینه های معدنی، سنتتیک، مقاوم در برابر آتش و تجزیه پذیر را ارائه می دهند که اغلب برای صنایع یا کاربردهای خاص طراحی شده اند (به عنوان مثال، صنایع غذایی، خودرو، صنعتی).
• دیدگاه: بازار روغن هیدرولیک مملو از تولیدکنندگان جهانی و متخصص متعددی است که هر کدام مجموعه متنوعی از محصولات را ارائه می دهند. کاربران باید برندهای خاص و خطوط تولید آنها را برای یافتن روغن هایی که نیازهای سیستم و استانداردهای صنعت آنها را برآورده می کنند، تحقیق کنند. فهرست گسترده ای از برندها از قطعات نشان دهنده یک بازار رقابتی با تنوع گسترده ای از انتخاب ها است. این امر مستلزم آن است که کاربران فراتر از انواع کلی روغن رفته و محصولات خاص ارائه شده توسط تولیدکنندگان مختلف را برای شناسایی مناسب ترین روان کننده بررسی کنند.

ملاحظات زیست محیطی:

• اثرات زیست محیطی روغن های هیدرولیک سنتی: سیالات عمدتاً مبتنی بر روغن معدنی در صورت نشت یا ریختن می توانند خاک و آب را آلوده کرده و به حیات وحش و اکوسیستم ها آسیب برسانند. دفع روغن استفاده شده نیز به آلودگی کمک می کند.
• مزایا و ملاحظات سیالات هیدرولیک تجزیه پذیر: به دلیل توانایی تجزیه طبیعی، اثرات زیست محیطی کمتری را ارائه می دهند. از منابع تجدیدپذیر مانند روغن های گیاهی یا استرهای سنتتیک به دست می آیند. می توانند به رعایت مقررات زیست محیطی کمک کنند. عملکرد ممکن است در مقایسه با سیالات سنتی متفاوت باشد، به ویژه در دماهای شدید و پایداری اکسیداسیون. هزینه می تواند بالاتر باشد.
• روش های دفع مناسب روغن هیدرولیک استفاده شده: روغن هیدرولیک استفاده شده باید به طور مسئولانه مطابق با مقررات محلی دفع شود تا آسیب های زیست محیطی به حداقل برسد (درک ضمنی). بازیافت یا تصفیه مناسب در مراکز تعیین شده توصیه می شود.
• دیدگاه: نگرانی های زیست محیطی به طور فزاینده ای بر انتخاب سیالات هیدرولیک تأثیر می گذارد. در حالی که گزینه های تجزیه پذیر مزایای قابل توجهی در کاهش آلودگی ارائه می دهند، عملکرد و هزینه آنها نیاز به ارزیابی دقیق دارد. دفع مناسب تمام روغن های هیدرولیک برای به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی آنها بسیار مهم است. قطعات خطرات زیست محیطی مرتبط با روغن های هیدرولیک سنتی و مزایای جایگزین های تجزیه پذیر را برجسته می کنند. این نشان دهنده نیاز روزافزون کاربران به در نظر گرفتن اثرات زیست محیطی انتخاب های خود در کنار عملکرد و هزینه است.

استانداردهای ISO برای روغن های هیدرولیک:

• ISO 6743-4 روغن های هیدرولیک را بر اساس خواص آنها به خانواده ها (H) و دسته های مختلف (به عنوان مثال، HH، HL، HM، HV، HG) طبقه بندی می کند.
• ISO 11158 حداقل الزامات روغن های هیدرولیک معدنی (HH، HL، HM، HV، HG) را مشخص می کند.
• سیستم درجه بندی ویسکوزیته ISO (ISO VG) (ISO 3448) روغن ها را بر اساس ویسکوزیته سینماتیک در دمای 40 درجه سانتیگراد طبقه بندی می کند.
• سایر استانداردهای مرتبط شامل DIN 51524 (HL، HLP، HVLP) است.
• استاندارد ISO 4406 برای اندازه گیری و گزارش سطح آلودگی ذرات (کدهای تمیزی).
• دیدگاه: رعایت استانداردهای ISO و سایر استانداردهای صنعت مربوطه تضمین می کند که روغن های هیدرولیک معیارهای عملکرد و کیفیت خاصی را برآورده می کنند. درک این استانداردها برای انتخاب روغن مناسب برای یک کاربرد معین و اطمینان از سازگاری و قابلیت تعویض ضروری است. ذکر استانداردهای مختلف ISO و DIN بر اهمیت معیارهای صنعت برای کیفیت و عملکرد روغن هیدرولیک تأکید می کند. ارجاع به این استانداردها یک روش قابل اعتماد برای کاربران فراهم می کند تا محصولات مختلف را مقایسه کنند و اطمینان حاصل کنند که الزامات سیستم های هیدرولیک خود را برآورده می کنند.

نتیجه گیری:

انتخاب و نگهداری روغن هیدرولیک مناسب برای اطمینان از طول عمر و کارایی سیستم های هیدرولیک بسیار مهم است. در نظر گرفتن نوع پمپ، شرایط عملیاتی، عوامل محیطی و استانداردهای صنعت برای انتخاب روغن مناسب ضروری است. نگهداری منظم، از جمله تعویض روغن، نمونه برداری و کنترل آلودگی، به جلوگیری از مشکلات رایج مانند گرم شدن بیش از حد و کف کردن کمک می کند. با درک انواع مختلف روغن های هیدرولیک، خواص کلیدی آنها و بهترین شیوه های نگهداری، کاربران می توانند عملکرد و طول عمر تجهیزات هیدرولیک خود را بهینه کنند.